Sanskrit Sloka text in Devanagari, Gujarati, Kannada, Telugu , and English

||om tat sat||

ಸುಂದರಕಾಂಡ.
ಅಥ ಚತುಸ್ತ್ರಿಂಶಸ್ಸರ್ಗಃ

ತಸ್ಯಾತ್ ತದ್ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಹನುಮಾನ್ ಹರಿಯೂಧಪಃ|
ದುಃಖಾ ದುಃಖಾಭಿಭೂತಾಯಾಃ ಸಾಂತ್ವ ಮುತ್ತರ ಮಬ್ರವೀತ್||1||

ಸ|| ಹರಿಯೂಧಪಃ ದುಃಖಾತ್ ದುಃಖಾಭಿಭೂತಾಯಾಃ ತಸ್ಯಾಃ ತತ್ ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಾಂತ್ವಂ ಉತ್ತರಂ ಅಬ್ರವೀತ್||

Hearing the words of the one who was overwhelmed with sadness, Hanuman spoke words of consolation in reply.

ಅಹಂ ರಾಮಸ್ಯ ಸಂದೇಶಾತ್ ದೇವಿ ದೂತಸ್ತವಾಗತಃ|
ವೈದೇಹೀ ಕುಶಲೀ ರಾಮಃ ತ್ವಾಂ ಚ ಕೌಶಲಮಬ್ರವೀತ್||2||
ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮಮಸ್ತ್ರಂ ವೇದಾಂಶ್ಚ ವೇದ ವೇದವಿದಾಂ ವರಃ|
ಸ ತ್ವಾ ದಾಶರಥೀ ರಾಮೋ ದೇವಿ ಕೌಶಲ ಮಬ್ರವೀತ್||3||
ಲಕ್ಷ್ಮಣಶ್ಚ ಮಹಾತೇಜಾ ಭರ್ತುಸ್ತೇಽನುಚರಃ ಪ್ರಿಯಃ|
ಕೃತವಾನ್ ಶೋಕಸಂತಪ್ತಃ ಶಿರಸಾ ತೇ ಅಭಿವಾದನಮ್||4||

ಸ|| ದೇವೀ ಅಹಂ ರಾಮಸ್ಯ ದೂತಃ ತವ ಸಂದೇಶಾತ್ ಆಗತಃ| ವೈದೇಹೀ ಕುಶಲೀ ರಾಮಃ ತ್ವಾಂ ಚ ಕೌಶಲಂ ಅಬ್ರವೀತ್|| ವೇದವಿದಾಂ ವರಃ ಯಃ ಬ್ರಹ್ಮಮ್ ಅಸ್ತ್ರಂ ಚ ವೇದಾಂಶ್ಚ ವೇದ ಸಃ ದಾಶರಥೀ ರಾಮಃ ತ್ವಾಂ ಕೌಶಲಂ ಅಬ್ರವೀತ್ || ತೇ ಭರ್ತುಃ ಅನುಚರಃ ಮಹಾತೇಜಾಃ ಲಕ್ಷ್ಮಣಃ ಚ ಶೋಕಸಂತಪ್ತಃ ತೇ ಶಿರಸಾ ಅಭಿವಾದನಂ ಕೃತವಾನ್ ||

Oh Devi ! I am Rama's messenger, came here for you on his orders. Oh Vaidehi! Rama who is well, is enquiring your welfare. The one who knows all Vedas, who knows Brahma astra and Vedas too, who is a son of Dasaratha, that Rama asks about your welfare. Your husband's follower, the very mighty Lakshmana immersed in grief, bowing his head, offers salutations to you.

ಸಾ ತಯೋಃ ಕುಶಲಂ ದೇವೀ ನಿಶಮ್ಯ ನರಸಿಂಹಯೋಃ|
ಪ್ರೀತಿಸಂಹೃಷ್ಟ ಸರ್ವಾಂಗೀ ಹನೂಮಂತಂ ಅಥಾಬ್ರವೀತ್||5||
ಕಲ್ಯಾಣೀ ಬತಗಾಥೇಯಂ ಲೌಕೀಕಿ ಪ್ರತಿಭಾತಿ ಮಾ|
ಏತಿ ಜೀವಿತಮಾನಂದೋ ನರಂ ವರ್ಷಶತಾದಪಿ||6||

ಸ|| ಅಥ ಸಾ ದೇವೀ ಪ್ರೀತಿಸಂಹೃಷ್ಟಸರ್ವಾಂಗೀ ತಯೋಃ ನರಸಿಂಹಯೋಃ ಕುಶಲಂ ನಿಶಮ್ಯ ಪ್ರೀತಿ ಸಂಹೃಷ್ಟಃ ಹನುಮಂತಂ ಅಬ್ರವೀತ್|| ಜೀವಂತಂ ನರಂ ವರ್ಷಶತಾದಪಿ ಜೀವಂತಂ (ತದಾ) ಆನಂದಃ ಏತಿ ಲೌಕೀಕಿ ಗಾಧಾ ಕಲ್ಯಾಣಿ ಇತಿ ಮೇ ಪ್ರತಿಭಾತಿ||

Then that lady experiencing pleasure all over her limbs, hearing the welfare of the two lions among men, spoke to Hanuman. "The popular adage that ' the human being who lives hundred years finds happiness ', appears to me as true".

ತಯಾ ಸಮಾಗತೇ ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೀತಿರುತ್ಪಾದಿತಾದ್ಭುತಾ|
ಪರಸ್ಪರೇಣ ಚಾಲಾಪಂ ವಿಶ್ವಸ್ತೌತೌ ಪ್ರಚಕ್ರತುಃ||7||
ತಸ್ಯಾಃ ತದ್ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಹನುಮಾನ್ ಹರಿಯೂಧಪಃ|
ಸೀತಾಯಾಃ ಶೋಕದೀನಾಯಾಃ ಸಮೀಪಮುಪಚಕ್ರಮೇ||8||

ಸ|| ಸಮಾಗತೇ ತಸ್ಮಿನ್ ತಥಾ ಅದ್ಭುತಾ ಪ್ರೀತಿಃ ಉತ್ಪಾದಿತಾ | ತೌ ವಿಶ್ವಸ್ತೌ ಪರಸ್ಪರೇಣ ಆಲಾಪಂ ಚ ಚಕ್ರತುಃ|| ಹನುಮಾನ್ ಹರಿಯೂಧಪಃ ಸೀತಾಯಾಃ ಶೋಕದೀನಾಯಾಃ ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಂ ಉಪಚಕ್ರಮೇ ||

As they conversed with each other, wonderful pleasure was felt by her. Both of them felt confidence in each other and conversed. Hanuman the best among Vanaras moved near Sita who is stricken with grief.

ಯಥಾ ಯಥಾ ಸಮೀಪಂ ಸ ಹನುಮಾನುಪಸರ್ಪತಿ|
ತಥಾ ತಥಾ ರಾವಣಂ ಸಾ ತಂ ಸೀತಾ ಪರಿಶಂಕತೇ||9||
ಅಹೋಧಿಗ್ದುಷ್ಕೃತ ಮಿದಂ ಕಥಿತಂ ಹಿ ಯ ದಸ್ಯ ಮೇ|
ರೂಪಾಂತರ ಮುಪಾಗಮ್ಯ ಸ ಏವಾಯಂ ಹಿ ರಾವಣಃ||10||
ತಾಮಶೋಕಸ್ಯ ಶಾಖಾಂ ಸಾ ವಿಮುಕ್ತ್ವಾ ಶೋಕಕರ್ಶಿತಾ|
ತಸ್ಯಾ ಮೇ ವಾನವದ್ಯಾಂಗೀ ಧರಣ್ಯಾಂ ಸಮುಪಾವಿಶತ್||11||

ಸ|| ಯಥಾ ಯಥಾ ಸಃ ಹನುಮಾನ್ ಉಪಸರ್ಪತಿ ತಥಾ ತಥಾ ಸಾ ಸೀತಾ ತಂ ರಾವಣಂ ಪರಿಶಂಕತೇ||ಅಹೋ ಯದಿ ಅಯಂ ರೂಪಾಂತರಂ ಉಪಾಗಮ್ಯ ಸಃ ರಾವಣಃ ಹಿ (ಅಸ್ತಿ) ಇದಂ ಅಸ್ಯ ಮೇ ಕಥಿತಂ ದುಷ್ಕೃತಂ ಧಿಕ್|| ಅನವದ್ಯಾಂಗೀ ಸಾ ಅಶೋಕಶ್ಚ ಶಾಖಾಮ್ ವಿಮುಕ್ತ್ವಾ ಶೊಕಕರ್ಶಿತಾ ತಸ್ಯಾಂ ಧರಣ್ಯಾಮೇವ ಸಮುಪಾವಿಶತ್ ||

As Hanuman slowly moved towards her, Sita suspected he might be Ravana. "Oh If this is that Ravana who is in disguise then I told him what should not have been told". That lady with flawless limbs, who is emaciated with grief, left the branch of the Ashoka tree held by her and squatted down on the ground.

ಹನುಮಾನಪಿ ದುಃಖಾರ್ತಾಂ ತಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭಯಮೋಹಿತಾಮ್|
ಅವಂದತ ಮಹಾಬಾಹುಃ ತತಸ್ತಾಂ ಜನಕಾತ್ಮಜಾಮ್||12||
ಸಾ ಚೈನಂ ಭಯವಿತ್ರಸ್ತಾ ಭೂಯೋ ನೈವಾಭ್ಯುದೈಕ್ಷತ|
ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ವಂದಮಾನಂ ತು ಸೀತಾ ಶಶಿನಿಭಾನನಾ||13||
ಅಬ್ರವೀತ್ ದೀರ್ಘಮುಚ್ಛ್ವಸ್ಯ ವಾನರಂ ಮಧುರಸ್ವರಾ|

ಸ|| ಮಹಾಬಾಹುಃ ಹನುಮಾನ್ ಅಪಿ ದುಃಖಾರ್ತಾಂ ಭಯಮೋಹಿತಾಂ ಜನಕಾತ್ಮಜಾಂ ತಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಅವಂದತ||ಭಯವಿತ್ರಸ್ತಾ ಸಾ ಚ ಏನಂ ಭೂಯಃ ನ ಅಭ್ಯುದೈಕ್ಷತ ಏವ| ತಂ ಶಶಿನಿಭಾನನಾ ಸೀತಾ ದೀರ್ಘಃ ಉಚ್ಛ್ವಸ್ಯ ವಂದಮಾನಂ ವಾನರಂ ಮಧುರ ಸ್ವರಾ ಅಬ್ರವೀತ್ ||

Seeing that lady, daughter of Janaka, who is immersed in sorrow and filled with fear, Hanuman prostrated. Trembling with fear she did not even look at him. Then that moon faced lady Sita breathing deeply spoke softly to the Vanara who bowed down to her.

ಮಾಯಾಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೋ ಮಾಯಾವೀ ಯದಿ ತ್ವಂ ರಾವಣಃ ಸ್ವಯಮ್||14||
ಉತ್ಪಾದಯಸಿ ಮೇ ಭೂಯಃ ಸಂತಾಪಂ ತನ್ನಶೋಭನಮ್|
ಸ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ರೂಪಂ ಯಃ ಪರಿವ್ರಾಜಕರೂಪಧೃತ್||15||
ಜನಸ್ಥಾನೇ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ತ್ವಂ ಸ ಏವಾಸಿ ರಾವಣಃ|
ಉಪವಾಸಕೃಶಾಂ ದೀನಾಂ ಕಾಮರೂಪ ನಿಶಾಚರ||16||
ಸಂತಾಪಯಸಿ ಮಾಂ ಭೂಯಃ ಸಂತಪ್ತಾಂ ತನ್ನಶೋಭನಮ್|

ಸ|| ಯದಿ ತ್ವಂ ಸ್ವಯಂ ಮಾಯಾವೀ ರಾವಣಃ ಮಾಯಾಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ ಮೇ ಭೂಯಃ ಸಂತಾಪಂ ಉತ್ಪಾದಯಸಿ ತತ್ ನ ಶೋಭನಮ್|| ಯಃ ರಾವಣಃ ಸ್ವಂ ರೂಪಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಪರಿವ್ರಾಜಕ ರೂಪಧೃತ್ ಜನಸ್ಥಾನೇ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ತ್ವಂ ಸ ಏವ ಅಸಿ|| ನಿಶಾಚರ ಕಾಮರೂಪ ಉಪವಾಸ ಕೃಶಾಂ ಸಂತಪ್ತಾಂ ದೀನಾಂ ಮಾಂ ಭೂಯಃ ಸಂತಾಪಯಸಿ ತತ್ ನ ಶೋಭನಮ್||

"If you are the trickster Ravana himself and entered here in disguise , then you are again causing grief . That is not good. You are the same Ravana I saw in Janasthana who having given up his own form was disguised as a mendicant . Oh Vile night-being, who can assume any form, you are again making me, who is already in sorrow and in a pitiable condition, who is emaciated due to fasting, more sorrowful. That is not good."

ಅಥವಾ ನೈತದೇವಂ ಹಿ ಯನ್ಮಯಾ ಪರಿಶಂಕಿತಮ್||17||
ಮನಸೋ ಹಿ ಮಮ ಪ್ರೀತಿರುತ್ಪನ್ನಾ ತವದರ್ಶನಾತ್|
ಯದಿ ರಾಮಸ್ಯ ದೂತಸ್ತ್ವಂ ಆಗತೋ ಭದ್ರಮಸ್ತುತೇ||18||
ಪೃಛ್ಛಾಮಿ ತ್ವಾಂ ಹರಿಶ್ರೇಷ್ಠ ಪ್ರಿಯಾ ರಾಮಕಥಾ ಹಿ ಮೇ|
ಗುಣಾನ್ ರಾಮಸ್ಯ ಕಥಯ ಪ್ರಿಯಸ್ಯ ಮಮ ವಾನರ||19||
ಚಿತ್ತಂ ಹರಸಿ ಮೇ ಸೌಮ್ಯ ನದೀಕೂಲಂ ಯಥಾ ರಯಃ

ಸ|| ಅಥವಾ ಮಯಾ ಯತ್ ಪರಿಶಂಕಿತಂ ಏತತ್ ಏವಂ ನ ಹಿ (ಕಿಂತು) ತವ ದರ್ಶನಾತ್ ಮಮ ಮನಸಃ ಪ್ರೀತಿಃ ಉತ್ಪನ್ನ ಹಿ ||ಯದಿ ತ್ವಂ ರಾಮಸ್ಯ ದೂತಃ ಆಗತಃ ತೇ ಭದ್ರಂ ಅಸ್ತು | ಹರಿಶ್ರೇಷ್ಠ ತ್ವಾಂ ಮೇ ಪ್ರಿಯಾ ರಾಮಕಥಾ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ | ವಾನರ ಮಮ ಪ್ರಿಯಸ್ಯ ರಾಮಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ ಕಥಯ | ಹೇ ಸೌಮ್ಯ ಯಥಾ ನದೀಕೂಲಂ ರಯಃ ತಥಾ ಮೇ ಚಿತ್ತಂ ಹರಸಿ ||

"Or this may only be my suspicion because after seeing you my pleasure is generated in my mind. If you are Rama's messenger may all be well with you. Oh best of Vanaras! I am asking you tell me the story of Rama. Oh Vanara tell my dear Rama's virtues, Oh Gentle one! Like the currents in the river bank, you are luring my mind".

ಅಹೋ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಯ ಸುಖತಾ ಯಾsಹಮೇವಂ ಚಿರಾಹೃತಾ||20||
ಪ್ರೇಷಿತಂ ನಾಮ ಪಶ್ಯಾಮಿ ರಾಘವೇಣ ವನೌಕಸಂ|
ಸ್ವಪ್ನೇಽಪಿ ಯದ್ಯಹಂ ವೀರಂ ರಾಘವಂ ಸಹ ಲಕ್ಷ್ಮಣಮ್||21||
ಪಶ್ಯೇಯಂ ನಾವಸೀದೇಯಂ ಸ್ವಪ್ನೋಽಸಿ ಮಮಮತ್ಸರೀ|
ನಾಹಂ ಸ್ವಪ್ನ ಮಹಂ ಮನ್ಯೇ ಸ್ವಪ್ನೇ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಹಿ ವಾನರಮ್||22||
ನ ಶಕ್ಯೋಽಭ್ಯುದಯಃ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಪ್ರಾಪ್ತ ಶ್ಚಾಭ್ಯುದಯೋ ಮಮ|

ಸ|| ಸ್ವಪ್ನಸ್ಯ ಸುಖತಾ ಅಹೋ ಚಿರಾಹೃತಾ ಯಾ ರಾಘವೇಣ ಪ್ರೇಷಿತಂ ನಾಮ ವನೌಕಸಂ ಏವಮ್ ಪಶ್ಯಾಮಿ || ಸ್ವಪ್ನೇ ಅಪಿ ಸಹಲಕ್ಷ್ಮಣಂ ವೀರಂ ರಾಘವಂ ಪಶ್ಯೇಯಂ ಯದಿ ನ ಅವಸೀದೇಯಂ ಮಮ ಸ್ವಪ್ನಃ ಅಪಿ ಮತ್ಸರೀ|| ಅಹಂ ಇಯಂ ಸ್ವಪ್ನಂ ನ ಮನ್ಯೇ| ಸ್ವಪ್ನೇ ವಾನರಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಅಭ್ಯುದಯಃ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಯಃ | (ಪರಂತು) ಮಮ ಅಭ್ಯುದಯಃ ಪ್ರಾಪ್ತಃ ಚ ||

'Oh the pleasure of a dream, I have been seeing the Vanara sent by Raghava in that way only. Even in a dream, If I can see heroic Raghava along with Lakshmana I will not be despondent. Even a dream is inimical to me. I do not think this is a dream. Seeing a Vanara in dream you cannot get happy tidings. But I am experiencing happiness'.

'ಕಿನ್ನು ಸ್ಯಾಚ್ಚಿತ್ತಮೋಹೋಽಯಂ ಭವೇದ್ವಾತಗತಿಸ್ತ್ವಿಯಮ್||23||
ಉನ್ಮಾದಜೋ ವಿಕಾರೋ ವಾ ಸ್ಯಾದಿಯಂ ಮೃಗತೃಷ್ಣಿಕಾ|
ಅಥವಾ ನಾಯಮುನ್ಮಾದೋ ಮೋಹೋಽಪ್ಯುನ್ಮಾದಲಕ್ಷಣಃ||24||
ಸಂಬುಧ್ಯೇ ಚಾಹ ಮಾತ್ಮಾನಂ ಇಮಂ ಚಾಪಿ ವನೌಕಸಮ್|
ಇತ್ಯೇವಂ ಬಹುಧಾ ಸೀತಾ ಸಂಪ್ರಧಾರ್ಯ ಬಲಾಬಲಮ್||25||
ರಕ್ಷಸಾಂ ಕಾಮರೂಪತ್ವಾನ್ ಮೇನೇ ತಂ ರಾಕ್ಷಸಾಧಿಪಮ್|

ಸ|| ಅಯಂ ಚಿತ್ತಮೋಹಃ ಸ್ಯಾತ್ ಕಿಂ ನು ? ಇಯಂ ವಾತಗತಿಃ ಭವೇತ್ | ಉನ್ಮಾದಜಃ ವಿಕಾರೋ ವಾ| ಇಯಂ ಮೃಗತೃಷ್ಣಿಕಾ ಸ್ಯಾತ್ ||ಅಥವಾ ನ ಯಂ ಉನ್ಮಾದಃ ಉನ್ಮಾದಲಕ್ಷಣಃ ಮೋಹಃ ಅಪಿ ನ|ಅಹಂ ಆತ್ಮಾನಮ್ ಇಯಂ ವನೌಕಸಾಂ ಸಂಬುಧ್ಯೇ||ಸೀತಾ ಇತ್ಯೇವಂ ಬಲಾಬಲಂ ಬಹುಧಾ ಸಂಪ್ರಧಾರ್ಯ ರಕ್ಷಸಾಂ ಕಾಮರೂಪತ್ವಾತ್ ತಂ ರಾಕ್ಷಸಾಧಿಪಮ್ ಮೇನೇ||

' May be this is a delusion of the mind. This may be mental imbalance. It may have developed out of madness or change. This could be a mirage too. But this is not insanity or nor is it delusion a sign of insanity. I am myself recognizing this Vanara'. Thus Sita in many ways weighing the strength and weakness of her thoughts and after reconsideration, decided that he is indeed the king of Rakshasas who can take any form .

'ಏತಾಂ ಬುದ್ಧಿಂ ತದಾ ಕೃತ್ವಾ ಸೀತಾ ಸಾ ತನುಮಧ್ಯಮಾ||26||
ನ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಾಜಹಾರಾsಥ ವಾನರಂ ಜನಕಾತ್ಮಜಾ|
ಸೀತಾಯಾಶ್ಚಿಂತಿತಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ ಹನುಮಾನ್ ಮಾರುತಾತ್ಮಜಃ||27||
ಶ್ರೋತ್ರಾನುಕೂಲೈ ರ್ವಚನೈಃ ತದಾ ತಾಂ ಸಂಪ್ರಹರ್ಷಯತ್|

ಸ|| ತದಾ ಸಾ ತನುಮಧ್ಯಮಾ ಜನಕಾತ್ಮಜಾ ಏತಾಂ ಬುದ್ಧಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಅಥ ವಾನರಂ ಪ್ರತಿ ನ ವ್ಯಾಜಹಾರ || ಹನುಮಾನ್ ಮಾರುತಾತ್ಮಜಃ ಸೀತಾಯಾಃ ಚಿಂತಿತಂ ಬುದ್ಧ್ವಾತದಾ ಶ್ರೋತ್ರಾನುಕೂಲೈಃ ವಚನೈಃ ತಾಂ ಸಂಪ್ರಹರ್ಷಯತ್ ||

Then that slender waisted daughter of Janaka, having entertained these thoughts did not respond to the Vanara. Then Hanuman, the son of wind god, having understood Sita's thoughts spoke pleasing words that brought joy.

ಅದಿತ್ಯ ಇವ ತೇಜಸ್ವೀ ಲೋಕಕಾಂತಃ ಶಶೀ ಯಥಾ||28||
ರಾಜಾ ಸರ್ವಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ದೇವೋ ವೈಶ್ರವಣೋ ಯಥಾ|
ವಿಕ್ರಮೇಣೋಪಪನ್ನಶ್ಚ ಯಥಾ ವಿಷ್ಣು ರ್ಮಹಾಯಶಾಃ||29||
ಸತ್ಯವಾದೀ ಮಥುರವಾಗ್ದೇವೋ ವಾಚಸ್ಪತಿ ರ್ಯಥಾ|
ರೂಪವಾನ್ ಸುಭಗಃ ಶ್ರೀಮಾನ್ ಕಂದರ್ಪ ಇವ ಮೂರ್ತಿಮಾನ್||30||

ಸ||ಅದಿತ್ಯ ಇವ ತೇಜಸ್ವೀ ಶಶೀ ಯಥಾ ಲೋಕಕಾಂತಃ ದೇವಃ ವೈಶ್ರವಣೋ ಯಥಾ ಸರ್ವಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ರಾಜಾ ಮಹಾಯಶಾಃ ವಿಷ್ಣು ಯಥಾ ವಿಕ್ರಮೇಣ ಉಪಪನ್ನಃ ಚ||ಸತ್ಯವಾದೀ ವಾಚಸ್ಪತೀ ಯಥಾ ಮಧುರ ವಾಗ್ದೇವಃ | ರೂಪವಾನ್ ಸುಭಗಃ ಶ್ರೀಮಾನ್ ಮೂರ್ತಿಮಾನ್ ಕಂದರ್ಪ ಇವ||

"He is Glorious like Sun, brings delight to the whole world like Moon, king of kings like Vaisrava, renowned like Vishnu endowed with valor. truthful in speech like Brihaspati, handsome, graceful, prosperous personification like Kamadeva.

ಸ್ಥಾನಕ್ರೋಥಃಪ್ರಹರ್ತಾ ಚ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಲೋಕೇ ಮಹಾರಥಃ|
ಬಾಹುಚ್ಛಾಯಾ ಮವಷ್ಟಬ್ಧೋ ಯಸ್ಯ ಲೋಕೋ ಮಹಾತ್ಮನಃ||31||
ಅಪಕೃಷ್ಯಾಶ್ರಮಪದಾನ್ ಮೃಗರೂಪೇಣ ರಾಘವಂ|
ಶೂನ್ಯೇ ಯೇನಾಪನೀತಾಪಿ ತಸ್ಯ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಸಿ ಯತ್ ಫಲಮ್||32||

ಸ|| ಸ್ಥಾನಕ್ರೋಧಃ ಪ್ರಹರ್ತಾ ಚ ಲೋಕೇ ಶೇಷ್ಠಃ ಮಹಾರಥಃ ಲೋಕಃ ಯಸ್ಯ ಮಹಾತ್ಮನಃ ಬಾಹುಚ್ಛಾಯಾಮವಷ್ಟಭ್ಯೋ ||ಯೇನ ರಾಘವಂ ಮೃಗರೂಪೇಣ ಆಶ್ರಮಪದಾತ್ ಅಪಕೃಷ್ಯ ಶೂನ್ಯೇ ಅಪನೀತಾ ಅಸಿ ತ್ವಯಾ ಯತ್ ಫಲಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಸಿ||

He shows anger to the right persons, punishes too. Foremost among charioteers, a great self under the shadow of whose shoulders the world takes refuge. Such Raghava has been deceived by Ravana and from the empty Ashrama you were brought. The result of that deceitful action you will see.

'ನ ಚಿರಾತ್ ರಾವಣಂ ಸಂಖ್ಯೇ ಯೋ ವಧಿಷ್ಯತಿ ವೀರ್ಯವಾನ್|
ರೋಷಪ್ರಮುಕ್ತೈ ರಿಷುಭಿಃ ಜ್ವಲದ್ಭಿರಿವ ಪಾವಕೈಃ||33||
ತೇನಾಹಂ ಪ್ರೇಷಿತೋ ದೂತಃ ತ್ವತ್ಸಕಾಶ ಮಿಹಾಗತಃ|
ತದ್ವಿಯೋಗೇನ ದುಃಖಾರ್ತಃ ಸ ತ್ವಾಂ ಕೌಶಲಮಬ್ರವೀತ್||34||

ಸ|| ವೀರ್ಯವಾನ್ ಯಃ ನಚಿರಾತ್ ರೋಷಪ್ರಮುಕ್ತೈಃ ಜ್ವಲದ್ಭಿಃ ಪಾವಕೈಃ ಇವ ಇಷುಭಿಃ ಸಂಖ್ಯೇ ರಾವಣಂ ವಧಿಷ್ಯತಿ| ತೇನ ದೂತಃ ಪ್ರೇಷಿತಃ ಇಹ ತ್ವತ್ಸಕಾಶಂ ಆಗತಃ | ತ್ವದ್ವಿಯೋಗೇನ ದುಃಖಾರ್ತಃ ಸಃ ತ್ವಾಂ ಕೌಶಲಂ ಅಬ್ರವೀತ್ ||

'The heroic one will soon will kill Ravana in war with burning arrows released in great anger. I am the messenger sent by him standing in your presence. He enquires about your well-being'.

ಲಕ್ಷ್ಮಣಶ್ಚ ಮಹಾತೇಜಾಃ ಸುಮಿತ್ರಾನಂದವರ್ಧನಃ|
ಅಭಿವಾದ್ಯ ಮಹಾಬಾಹುಃ ಸ ತ್ವಾಂ ಕೌಶಲಮಬ್ರವೀತ್||35||
ರಾಮಸ್ಯ ಚ ಸಖಾ ದೇವಿ ಸುಗ್ರೀವೋ ನಾಮ ವಾನರಃ|
ರಾಜಾ ವಾನರಮುಖ್ಯಾನಾಂ ಸ ತ್ವಾಂ ಕೌಶಲಮಬ್ರವೀತ್ ||36||

ಸ|| ಮಹಾತೇಜಃ ಸುಮಿತ್ರಾನಂದವರ್ಧನಃ ಮಹಾಬಾಹುಃ ಲಕ್ಷ್ಮಣಃ ಚ ಅಭಿವಾದ್ಯ ಸಃ ತ್ವಾಂ ಕೌಶಲಂ ಅಬ್ರವೀತ್ || ದೇವೀ ರಾಮಸ್ಯ ಚ ಸಖಾ ಸುಗ್ರೀವಃ ನಾಮ ವಾನರಃ ವಾನರಮುಖ್ಯಾನಾಂ ರಾಜಾ ಸಃ ತ್ವಾಂ ಕೌಶಲಂ ಅಬ್ರವೀತ್ ||

'Lakshmana, the brilliant long armed one, the delight of Sumitra, offering salutations asks about your well-being. Oh Devi! Rama's friend, Vanara by name Sugriva, king of Vanaras chiefs asks about your well-being'.

'ನಿತ್ಯಂ ಸ್ಮರತಿ ರಾಮಃ ತ್ವಾಂ ಸಸುಗ್ರೀವಃ ಸಲಕ್ಷ್ಮಣಃ|
ದಿಷ್ಟ್ಯಾ ಜೀವಸಿ ವೈದೇಹೀ ರಾಕ್ಷಸೀವಶಮಾಗತಾ||37||
ನ ಚಿರಾತ್ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಸೇ ರಾಮಂ ಲಕ್ಷ್ಮಣಂ ಚ ಮಹಾಬಲಮ್|
ಮಧ್ಯೇ ವಾನರ ಕೋಟೀನಾಂ ಸುಗ್ರೀವಂ ಚಾಮಿತೌಜಸಮ್||38||

ಸ||ವೈದೇಹೀ ಸಸುಗ್ರೀವಃ ಸ ಲಕ್ಷ್ಮಣಃ ಚ ರಾಮಃ ತ್ವಾಂ ನಿತ್ಯಮ್ ಸ್ಮರತಿ|ರಾಕ್ಷಸೀವಶಮ್ ಆಗತಾ ದಿಷ್ಟ್ಯಾ ಜೀವಸಿ ||ರಾಮಮ್ ಮಹಾಬಲಂ ಲಕ್ಷ್ಮಣಂ ಚ ವಾನರ ಕೋಟೀನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಅಮಿತೌಜಸಾಂ ಸುಗ್ರೀವಂ ಚ ನ ಚಿರಾತ್ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಸೇ||

"Oh Vaidehi! Rama along with Lakshmana and Sugriva always thinks about you. By fortune, you are alive, though fallen into the hands of Rakshasis. You will soon see mighty Rama along with Lakshmana and Sugriva of unlimited prowess surrounded by crores of Vanaras".

ಅಹಂ ಸುಗ್ರೀವ ಸಚಿವೋ ಹನುಮಾನ್ ನಾಮ ವಾನರಃ|
ಪ್ರವಿಷ್ಠೋ ನಗರೀಂ ಲಂಕಾಂ ಲಂಘಯಿತ್ವಾ ಮಹೋದಧಿಮ್||39||
ಕೃತ್ವಾ ಮೂರ್ಥ್ನಿ ಪದನ್ಯಾಸಂ ರಾವಣಸ್ಯ ದುರಾತ್ಮನಃ|
ತ್ವಾಂ ದ್ರಷ್ಟು ಮುಪಯಾತೋಽಹಂ ಸಮಾಶ್ರಿತ್ಯ ಪರಾಕ್ರಮಮ್||40||

ಸ|| ಅಹಮ್ ಸುಗ್ರೀವ ಸಚಿವಃ | ಹನುಮಾನ್ ನಾಮ ವಾನರಃ| ಮಹೋದಧಿಂ ಲಂಘಯಿತ್ವಾ ಲಂಕಾಂ ನಗರೀಂ ಪ್ರವಿಷ್ಠಃ ||ದುರಾತ್ಮನಃ ರಾವಣಸ್ಯ ಮೂರ್ಧ್ನಿಃ ಪದಾನ್ಯಾಸಂ ಕೃತ್ವಾ ಪರಾಕ್ರಮಂ ಸಮಾಶ್ರಿತ್ಯ ಅಹಂ ತ್ವಾಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಉಪಯಾತಃ||

'I am the minister of Sugriva. A Vanara by name Hanuman. Crossing the great ocean I have entered the city of Lanka. Stepping on the head of the vile Ravana, using my valor I have come to see you'.

'ನಾಹ ಮಸ್ಮಿ ತಥಾ ದೇವೀ ಯಥಾ ಮಾಮ್ ಅವಗಚ್ಛಸಿ|
ವಿಶಂಕಾ ತ್ಯಜತಾಂ ಏಷಾ ಶ್ರದ್ಧತ್ಸ್ವ ವದತೋ ಮಮ||41||

ಸ|| ದೇವೀ ಮಾಂ ಯಥಾ ಅವಗಚ್ಛಸಿ ಅಹಂ ತಥಾ ನ ಅಸ್ಮಿ | ಏಷಾ ವಿಶಂಕಾ ತ್ಯಜತಾಂ ವದತಃ ಮಮ ಶ್ರದ್ಧತ್ಸ್ವ||

'Oh Devi I am not what you are thinking. Leave those doubts as I speak to you and trust me'.

ಇತ್ಯಾರ್ಷೇ ಶ್ರೀಮದ್ರಾಮಾಯಣೇ ಆದಿಕಾವ್ಯೇ ವಾಲ್ಮೀಕೀಯೇ
ಚತುರ್ವಿಂಶತ್ ಸಹಸ್ರಿಕಾಯಾಂ ಸಂಹಿತಾಯಾಮ್
ಶ್ರೀಮತ್ಸುಂದರಕಾಂಡೇ ಚತುಸ್ತ್ರಿಂಶಸ್ಸರ್ಗಃ||

Thus ends the thirty fourth Sarga of Sundarakanda in Ramayana the first ever poem composed in Sanskrit by the first poet sage Valmiki.

||om tat sat||